Όρος: Το ορεινό χωριό του Ρεθύμνου με τις αιωνόβιες βελανιδιές και το ωραίο κλίμα

 

Το Όρος είναι ένα μικρό ορεινό χωριό κτισμένο σε υψόμετρο περίπου 500 μέτρων στους πρόποδες του Βρύσινα.

Από την ονομασία του καταλαβαίνει κανείς πως πρόκειται για έναν ορεινό τόπο, κατά βάση κτηνοτροφικό, ο οποίος όμως σε αντίθεση με άλλα ορεινά χωριά του νησιού, όπου υπάρχουν κοπάδια, διαθέτει πολύ πράσινο.

Τόσο μέσα όσο και έξω από τον οικισμό συναντάμε αιωνόβιες τεράστιες βελανιδιές ενώ εντύπωση προκαλούν οι πάμπολλες καρυδιές, μουριές, αλλά και τα δέντρα φιστικιάς που ευδοκιμούν εκεί.

Στο κέντρο του Όρους ξεχωρίζει η μεγάλη ανακαινισμένη πλατεία με το πηγάδι στο κέντρο της και λίγα μέτρα πιο πέρα ο ναός της Αγίας Μαρίνας με τα αναγεννησιακά λιθανάγλυφα που στεγάζεται στην ίδια αυλή με το παλιό δημοτικό σχολείο. Εντύπωση προκαλούν επίσης παλιά κτίσματα, σκόρπια εντός του χωριού και ερειπωμένα στην πλειοψηφία τους, με καμάρες και αρχιτεκτονική που μαρτυρά ένα ακμαίο παρελθόν.

Δυστυχώς παρότι πρόκειται για ένα όμορφο χωριό με ωραία θέα σήμερα μετά βίας ζουν εκεί δέκα οικογένειες.

Όπως μας είπαν ντόπιοι, το χωριό τους διαθέτει άριστο κλίμα και πάντα εκεί θα βρεις τους καλοκαιρινούς μήνες δροσιά ενώ την άνοιξη τα χρώματα του μαγεύουν. Τέτοια εναλλαγή χρωμάτων, υποστηρίζουν, δεν μπορείς να δεις πουθενά αλλού στην Κρήτη και δεν έχουμε λόγο να μην τους πιστέψουμε βλέποντας την εικόνα που παρουσιάζει ακόμα και το ξηρό στην Κρήτη καλοκαίρι.

Σύμφωνα με τους ίδιους, παλιότερα η ονομασία του Όρους ήταν Άγριον εξαιτίας του ορεινού αναγλύφου του και της θέσης του.

Ήρωας του Όρους ο κοινοτάρχης του Παντελής Παπαδάκης ή Ψύλος ο οποίος στις 28 Αυγούστου 1941, στην αρχή της Γερμανικής Κατοχής της Κρήτης, δολοφονήθηκε από τον Φριτς Σούμπερτ με την κατηγορία ότι κρύβει Βρετανούς στρατιώτες και μάλιστα επ αμοιβή. Για να τον τιμήσει το χωριό του, καθώς ήταν και ο πρώτος που εκτέλεσε ο Σούμπερτ, τοποθέτησε προτομή του στην αυλή δίπλα στο παλιό σχολείο.

Για την ιστορία ν' αναφέρουμε πως το Όρος έχει καταγεγραμμένο παρελθόν τουλάχιστον από τη Βενετοκρατία καθώς σε αυτό κάνει αναφορά ο Φραντσέσκο Μπαρότσι το 1577 ενώ το βλέπουμε ως Oros και σε επόμενες απογραφές της Βενετικής Περιόδου.