Το Μοναστήρι του Αγίου Ανδρέα στο Φινοκαλιά Μεραμπέλου στο Λασίθι

 

Στην ακτή του Αγίου Ανδρέα, σε ένα τόπο ξεχωριστό όπου συνυπάρχει το γαλάζιο της θάλασσας και το πράσινο των δέντρων, πλησίον του Φινοκαλιά στο Μεραμπέλο Λασιθίου, είναι κτισμένο το Μοναστήρι του Αγίου Ανδρέα.

Σήμερα δε λειτουργεί ως Μονή όμως διατηρείται το σπηλαιώδες καθολικό της και απέναντι τους κτίσματα για τη διαμονή ερημιτών, που κατά καιρούς έχουν περάσει από κει.

Στο παρελθόν ωστόσο υπήρξε στη θέση αυτή ακμαίο Μοναστήρι που δεν διασώθηκε. Δε γνωρίζουμε πως ακριβώς έγινε η καταστροφή του όμως υπήρχαν ερείπια όταν ξεκίνησε να κατασκευάζεται εκ νέου.

Αυτό που βλέπουμε σήμερα χρονολογείται από τον 19^ο αιώνα. Κτίστηκε από τον Ιωάννη Λαμπράκη που μόνασε εκεί μέχρι το θάνατο του το 1914. Μάλιστα έχει ταφεί στον αύλειο χώρο της Μονής.

Στη σπηλιά, που διαμορφώθηκε ως ναός, λέγεται πως βρέθηκε η εικόνα του Αγίου Ανδρέα από ένα βοσκό, ο οποίος την απομάκρυνε από το σημείο όμως εκείνη πάντα επέστρεφε εκεί μέχρι που η προσπάθεια μετακίνησης της σταμάτησε και η σπηλιά έγινε ναός για να την τιμήσει.

Τοιχογραφημένο στις μέρες μας ένα μεγάλο κομμάτι του σπηλαίου εντυπωσιάζει και δημιουργεί συναισθήματα γαλήνης και κατάνυξης.

Εισερχόμενοι σε αυτό βλέπουμε πως από σημεία του υπάρχει ροή αγιάσματος ενώ σε οπές του έχουν τοποθετηθεί εικόνες και καντήλια.

Ένα χαμηλό ξυλόγλυπτο τέμπλο διαχωρίζει το κατάγραφο Ιερό Βήμα από τον υπόλοιπο σπηλαιώδη ναό.

Στο καμπαναριό υπάρχει αφιέρωση που αναφέρει πως πρόκειται για δωρεά των λεπρών της Σπιναλόγκας με τη χρονολογία 1931.

Στον περιβάλλοντα χώρο της Μονής του Αγίου Ανδρέα υπάρχει μικρό δάσος, τα μόνα δέντρα που συναντάμε σε μεγάλη έκταση στο άνυδρο και ξερικό σημείο όπου κτίστηκε.

Δείτε επίσης

Φινοκαλιάς Λασιθίου: Το σχεδόν έρημο χωριό με τα όμορφα πέτρινα σπίτια

Φινοκαλιά: το φυτό που γινόταν σχοινί στα χέρια των παλιών Κρητικών