H Ασσυρωθιανή μαμή Μαργιόρα Βενιανάκη-Ξεγέννησε δωρεάν πάνω από 2000 γυναίκες στο Μυλοπόταμο - Ιστορίες, Ρεπορτάζ, Σχολιασμός Κρήτης Blog | e-storieskritis.gr

Παρασκευή 12 Ιουνίου 2020

H Ασσυρωθιανή μαμή Μαργιόρα Βενιανάκη-Ξεγέννησε δωρεάν πάνω από 2000 γυναίκες στο Μυλοπόταμο



Μια γυναίκα, που υπάρχουν τουλάχιστον 2000 άνθρωποι να τη θυμούνται και να την ευλογούν, μας συστήνει ο Νίκος Σκουραδάκης, επίτιμο μέλος της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη και συγγενής του μεγάλου Κρητικού συγγραφέα, από το Κρυονέρι (παλιότερα Ασσυρώτοι) Μυλοποτάμου.

Πρόκειται για τη Μαργιόρα, (1880-1961) κόρη του Τσαχομύρο και της Κυριακής, το γένος Καλυκάκη. 

Η μάνα της μαμή, ήτανε αυτή που ξεγέννησε το Νίκο Καζαντζάκη, ο οποίος ως γνωστόν είδε το πρώτο φως της ημέρας στους Ασσυρώτους κι εκεί έζησε τα πρώτα έξι χρόνια της ζωής του.

Όπως γράφει ο Νίκος Σκουραδάκης: "Μετά το θάνατο της μητέρα της, η Μαργιόρα ανέλαβε καθήκοντα μαμής για το χωριό μας, σε μια εποχή χωρίς δρόμους, χωρίς τηλέφωνο, χωρίς ηλεκτρικό, φτώχεια, μιζέρια και με συνεχείς πολέμους".

Ήτανε η πρακτική γιατρός, που αναλάμβανε με πραχτικά βότανα, να θεραπεύσει διάφορες ασθένειες της εποχής. Είχε δε και νυστέρι και έκανε μικροχειρουργεία, καρβούνια και πονέματα.

Είχε μια θεϊκή φώτιση, αφού είχε βρει και ένα βοτάνι που θεράπευσε το "μαγιασίλη", μια αρρώστια του δέρματος, ανίατη για κείνη την εποχή.

Όταν έμπαινε στο σπίτι της λουχούνας, , έλεγε χαρακτηριστικά: "Χέλια και γλιστρίδες στα χέρια μου". 

Όταν δε, έβλεπε το κοπέλι να κατεβαίνει ανάποδα, με ένα απλό πρακτικό τρόπο, γύριζε το κεφάλι του προς τα κάτω.

Από το 1920 μέχρι και το θάνατό της, "έπιασε" πάνω από 2000 παιδιά, σε όλη την περιφέρεια του Μυλοποτάμου, χωρίς ποτέ να ζητήσει πληρωμή. 

Ο περίφημος και ξακουστός Ανωγειανός γιατρός Μανούσος, είχε πει πολλές φορές για την Ασσυρωθιανή αυτή Μαμή: Αφού στους Ασσυρώτους έχετε την Μαργιοράκενα, εγώ στο χωριό σας δεν έχω καμιά δουλειά.

 Στα βαθιά γεράματα της, όταν της έλεγες  ήντα κάνεις θειά, έλεγε με παράπονο: " Μια φορά ‘μουνα και γώ, ζουμπούλι μυρισμένο , μα ‘δα ΄μαι ξυνολέμονο και στην κοπρά ρηγμένο.

Σελίδες