Ο ιερός ναός Αναλήψεως του Σωτήρος στην ομώνυμη συνοικία του Ηρακλείου και η ιστορία του

 

Σε κεντρικό σημείο του Ηρακλείου στη συνοικία της Ανάληψης, κρυμμένος ανάμεσα σε κτίρια, και σε μια μικρή πλατεία βρίσκεται ο ιερός ναός Αναλήψεως του Σωτήρος.

Η προσπάθεια για να αποκτήσει η συγκεκριμένη συνοικία της πόλης το δικό της ναό διήρκεσε πολλές δεκαετίες και φέρεται τα εγκαίνια του να πραγματοποιήθηκαν το 1946, ημερομηνία που αποτυπώνεται σε στοιχείο που βρέθηκε στην Αγία Τράπεζα.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που παραθέτει ο πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Σωμαράκης σε βιβλίο του για τη συνοικία της  Αναλήψεως, η περιοχή αυτή κατοικούνταν γύρω στο 1900 κυρίως από Οθωμανούς και μάλιστα διέθετε και το δικό της τζαμί, το οποίο είχε προκύψει από μετατροπή του χριστιανικού ναού του Αγίου Δημητρίου σε χώρο λατρείας των μουσουλμάνων.

Οι λιγοστοί χριστιανοί που ζούσαν στην Ανάληψη πήγαιναν για εκκλησιασμό στην Παναγία Χρυσοπηγή. Κάποια στιγμή αποφάσισαν πως πρέπει να φτιάξουν τη δική τους εκκλησία και με κόπο ξεκίνησαν, σε δύσκολες εποχές, τους εράνους.

Το οικόπεδο το αγόρασαν από την Τράπεζα των ανταλλάξιμων ενώ για το κτίσιμο πήραν, έναντι χρημάτων, τις πέτρες από το τζαμί που κατεδαφίστηκε το 1924 ή 1925. Μέσα στο ακίνητο έφτιαξαν μια πρώτη πρόχειρη κατασκευή από ξύλο με το θεμέλιο λίθο να θέτει ο τότε Μητροπολίτης Κρήτης Τιμόθεος Ζωγραφίδης.

Συνέχισαν τους εράνους για να μπορέσουν να αποπερατώσουν ένα γερό κτίσμα.Ο πρώτος εφημέριος στην Ανάληψη διορίστηκε το 1932 και ήταν ο π. Μιλτιάδης Μαρής.Γύρω στο 1935 οι ευσεβείς χριστιανοί είχαν καταφέρει να φτιάξουν το κτίριο, χωρίς τη στέγη του. Μάλιστα όταν οι Γερμανοί κατέκτησαν το Ηράκλειο χρησιμοποιούσαν ως χώρο στρατοπέδευσης το κοντινό Καπετανάκειο και πήγαιναν στον άστεγο ακόμα ναό για τις θρησκευτικές τους ανάγκες.

Μετά την αποχώρηση τους, και συγκεκριμένα το 1946, παρότι ακόμα το κτίριο δεν ήταν ολοκληρωμένο τελέσθηκαν τα εγκαίνια του ενώ τρούλο και σοβάδες ο ναός απόκτησε το 1951.

Όταν ολοκληρώθηκε η εκκλησία κατάλαβαν όλοι πως ο χώρος της ήταν πολύ μικρός, με βάση και τον πληθυσμό που είχε ωστόσο απόκτήσει η περιοχή, κι έπρεπε να τον επεκτείνουν προς βορά, που υπήρχε αρκετός οικοπεδικός χώρος.

Το καλοκαίρι του 1969 ξεκίνησε η κατασκευή μιας υπόγειας αίθουσας και ενός πλάγιου νάρθηκα ενώ στη συνέχεια αποφασίστηκε να κατασκευαστούν δυο κόγχες που θα φιλοξενούσαν δυο Ιερές Τράπεζες, προς τιμήν του Αγίου Νεκταρίου και του Αγίου Χαραλάμπου.

Σήμερα ο ναός είναι στο σύνολο του αγιογραφημένος και διαθέτει ένα όμορφο και με πολλές λεπτομέρειες ξυλόγλυπτο τέμπλο. Η θέση του σε κεντρικό σημείο της πόλης βοηθά ώστε να συγκεντρώνει πλήθος πιστών και ειδικά την ημέρα που γιορτάζει, σαράντα ημέρες μετά το Πάσχα.