Το όμορφο και φιλόξενο Ιερό Ησυχαστήριο του Γενεσίου της Παναγίας και των Αγίων Πάντων στο Σγουροκεφάλι

 

Ανηφορίζοντας πάνω από το Σγουροκεφάλι, στο λόφο που οι ντόπιοι αποκαλούν «Κορυφή», συναντάμε το όμορφο και φιλόξενο Ιερό Ησυχαστήριο του Γενεσίου της Θεοτόκου και των Αγίων Πάντων.

Είναι κτισμένο σε μια περιοχή με καταπληκτική θέα προς ολόκληρη τη βόρεια Πεδιάδα, τα λασιθιώτικα βουνά, το Γιούχτα, το Κρητικό Πέλαγος με το μάτι να φτάνει ως τα Αστερούσια.

Όπως μας είπε η ηγουμένη της Ιεράς Μονής, Ευπραξία, κατά κόσμον Ευαγγελία Αποστολάκη, η ίδια διακονούσε τον Άγιο Ματθαίο για τουλάχιστον 25 χρόνια, κι όταν απομακρύνθηκε από εκεί βρήκε το Ησυχαστήριο της Παναγίας ανοικτό να την καλοδεχτεί για να συνεχίσει εκεί τη διακονία της.

Η ίδια κι άλλη μια νεαρή μοναχή βρίσκονται στο χώρο τα τελευταία πέντε χρόνια και αγωνίζονται για την ευημερία του, πρόθυμες να υποδεχτούν τους πιστούς που το επισκέπτονται για να το γνωρίσουν, να προσευχηθούν και να παρακολουθήσουν τις Ιερές Ακολουθίες που τελούνται στο καθολικό του.

Κτητόρισσα του Ιερού Ησυχαστηρίου ήταν η Γερόντισσα Μαριάμ, κατά κόσμον Ειρήνη Παπαστεφανάκη, η οποία πριν αφιερωθεί στο Θεό ήταν μαία στο Βενιζέλειο ενώ βοηθούσε ως λαϊκή στο μοναστήρι των Αγίων Θεοδώρων.

Η ιδέα του μοναχισμού υπήρχε στη σκέψη της πολύ πριν την ανέγερση του Ησυχαστηρίου της Παναγίας. Την είχε αρχικά εξομολογηθεί στον τότε εφημέριο του Μιχαήλ Αρχαγγέλου στο Ηράκλειο και μετέπειτα Αρχιμανδρίτη Τιμόθεο Τζανή. Μάλιστα ο τελευταίος σε επίσκεψη του στο Άγιο Όρος είχε μιλήσει στον Άγιο Παϊσιο για την Ειρήνη Παπαστεφανάκη κι εκείνος τον είχε προτρέψει να της φορέσει το ράσο. Και ο Άγιος Πορφύριος όμως ενίσχυσε την επιθυμία της αυτή καθώς τον είχε επισκεφθεί με τον π. Τιμόθεο και την ηγουμένη των Αγίων Θεοδώρων και κρατώντας της το χέρι σφιχτά της είχε πει: «Θα κτίσετε ένα Ησυχαστήριο εκεί ψηλά στο λόφο που είναι κοντά σε χωριό. Παράγει ο τόπος καλό κρασί και στην διπλανή ρεματιά θα βρείτε άφθονο νερό. Εκεί θα ξεκουράζεστε οι μοναχές. Είναι όμορφο και ευλογημένο μέρος. Εκεί που μονάζετε τώρα κοντά στον Πανεπιστήμιο και στο ΠΑΓΝΗ είστε πολύ στριμωγμένες και θα… πήξετε».

Μετά απ΄ αυτή τη συνάντηση και για τους επόμενους πέντε μήνες η Ειρήνη Παπαστεφανάκη αναζητούσε το κατάλληλο σημείο για να κτίσει το Ησυχαστήριο, και το βρήκε.

Το καθολικό του άρχισε να κτίζεται το 1989 με οικονομίες της ίδιας και δωρεές του κόσμου.

Πως προέκυψε όμως ο χώρος όπου ανεγέρθηκε το Ησυχαστήριο;

Όπως είχε περιγράψει, όσο ήταν εν ζωή η κτητόρισσα της Μονής, την είχε καλέσει ο πεθερός της κόρης της στο Σγουροκεφάλι να φάνε ένα μεσημέρι. Πριν το φαγητό της είχε προτείνει αν θέλει να τον ακολουθήσει να πάνε μαζί να ποτίσει τα ζώα του που τα είχε στο λόφο απέναντι από το χωριό.

Φθάνοντας εκεί και αντικρίζοντας την απίστευτη θέα η Γερόντισσα Μαριάμ βίωσε έντονα συναισθήματα και την ανάγκη να προσευχηθεί. Αργότερα επέστρεψαν στο σπίτι αλλά η σκέψη της ήταν στο λόφο. Όταν αποχαιρέτισε τα πεθερικά της κόρης της είχε πέσει ήδη η νύχτα αλλά εκείνη δεν έφυγε. Με το αυτοκίνητο της γύρισε πίσω στο λόφο, κάθισε σε ένα βραχάκι κι ένιωσε πως ήταν στον παράδεισο.

Κατάλαβε πως ο Θεός της είχε φανερώσει το σημείο όπου θα έκτιζε το μοναστήρι της.

Μάλιστα επικοινώνησε τηλεφωνικά με το Γέροντα Πορφύριο, ο οποίος πρώτος της είχε μιλήσει για την ανέγερση μοναστηριού. Χωρίς καν εκείνη να του πει λεπτομέρειες, παρά μόνο ότι βρήκε το κατάλληλο σημείο, της απάντησε: «Κατάλαβα, εκεί παιδί μου που ήσουνα χθες βράδυ. Είναι τάμα 400 χρόνων. Θα το εκπληρώσεις εσύ».

Η Μαριάμ αμέσως ξεκίνησε τις διαδικασίες για να αποκτήσει το οικόπεδο πάνω στο λόφο και πράγματι ο συμπέθερος της και τα τέσσερα ξαδέλφια του, στα οποία ανήκε, έδωσαν την έγκριση τους ώστε αυτό να γίνει δωρεά.

Ακολούθησαν οι σχετικές άδειες και στις 14 Απριλίου 1989 μπήκε ο θεμέλιος λίθος από το μακαριστό πρωτοσύγκελο της Αρχιεπισκοπής και μετέπειτα Μητροπολίτη Πέτρας και Χερρονήσου Νεκτάριο Παπαδάκη.

Σιγά σιγά το Μοναστήρι πήρε υπόσταση με χρήματα που διέθετε η Μαριάμ αλλά και ο κόσμος. Έτσι εξελίχθηκε σε ένα αυτόνομο κοινόβιο, αυτοδιοίκητο Μοναστήρι με Προεδρικό Διάταγμα.

Αρχικά χειροτονήθηκαν σε αυτό δυο μοναχές, η ίδια η κτητόρισσα και η μακαριστή σήμερα Τιμοθέη Πατεράκη που ήταν υπάλληλος στο Βενιζέλειο και εγκατέλειψε τη δουλειά της για να υπηρετήσει το Θεό.

Αφού ολοκληρώθηκε η Μονή με προτροπή του νυν Επισκόπου Κνωσού Μεθοδίου Βερνιδάκη έκτισε στο χώρο του κοιμητηρίου της μικρό ναό που τιμά τον Άγιο Λάζαρο. Το παρεκκλήσι αυτό αποπερατώθηκε το 2004 και το γιορτάζουν το Σάββατο του Λαζάρου.

Μετά την κοίμηση της γερόντισσας Μαριάμ, στις 7 Οκτωβρίου 2010, ηγουμένη του Ησυχαστηρίου ανέλαβε η γερόντισσα Μελάνη, η οποία εκοιμήθη τον Ιανουάριου του 2024 ,για να αναλάβει την ηγουμενία πλέον η γερόντισσα Μαριάμ.

Σήμερα το Ιερό Ησυχαστήριο του Σγουροκεφαλίου αποτελεί μια όαση γαλήνης και προσευχής, που αξίζει κάποιος να επισκεφθεί