Ο ερειπωμένος οικισμός Λάκκος στη Μουρνέ Αγίου Βασιλείου στο Ρέθυμνο

 

Ανάμεσα στα χωριά Μουρνέ, Φρατί και Μιξόρρουμα στον Άγιο Βασίλειο Ρεθύμνου και σε μια περιοχή με έντονη βλάστηση και παλιές καλλιέργειες ελιάς σώζονται λιγοστά ερείπια από τον οικισμό Λάκκος.

Υπήρξε μικρός οικισμός που καταγράφεται από την περίοδο της Ενετοκρατίας. Στην απογραφή Barozzi, το 1577, τον συναντάμε, όπως επίσης και στις απογραφές του Καστροφύλακα, το 1583, του Βασιλικάτα, το 1630, αλλά και στην τουρκική απογραφή του 1659 με δέκα σπίτια. Παρουσία έχει και στις μετέπειτα απογραφές μέχρι που το 1881 χάνεται από το προσκήνιο.

Όπως περιγράφει ο Στέργιος Σπανάκης, ο Μαν. Παπαδογιάννης από το Μουρνέ, που είχε ασχοληθεί με τους ερειπωμένους οικισμούς του τόπου του, είχε γράψει πως οι Οθωμανοί όταν κατέλαβαν την περιοχή έδιωξαν από το Λάκκο και τον κοντινό οικισμό Ντιπλοχώρι τους χριστιανούς κατοίκους, καθώς τα εδάφη τους ήταν πλούσια, και εγκαταστάθηκαν εκείνοι σε αυτά.

Μάλιστα ο ίδιος είχε καταγράψει ως τελευταία οικογένεια που έζησε στο Λάκκο αυτή του Ζαχαριουδοκωστή, η οποία μετοίκησε στο Μουρνέ το 1947.

Σήμερα όποιος βρεθεί στο σημείο όπου υπήρχε παλιά αυτός ο οικισμός θα δει μόνο την παλιά μονόχωρη εκκλησία του Αγίου Βλάσση και απομεινάρια τοίχων από τα σπίτια του χωριού.

Το εκκλησάκι του Αγίου Βλάσση, σε πείσμα του χρόνου, στέκει όρθιο και λειτουργείται από την Ενορία Μουρνέ κάθε χρόνο. Στο εσωτερικό του υπάρχει τοιχογραφικός διάκοσμος. 

Η χρυσή καμπάνα

Η παράδοση ωστόσο σώζει μια ενδιαφέρουσα ιστορία για μια χρυσή καμπάνα που διέθετε. Λένε πως, όταν πάτησαν το πόδι τους σε τούτα τα μέρη οι Οθωμανοί οι χριστιανοί κάτοικοι πήραν την καμπάνα  και την έκρυψαν για να μην πέσει στα χέρια τους. Περνώντας όμως τα χρόνια κι αφού εκείνοι που την είχαν κρύψει πέθαναν δεν διασώθηκε στο σημείο όπου την είχαν θάψει.

Τότε μια κοπέλα, συνεχίζει η ίδια παράδοση, ονειρεύτηκε έναν ηλικιωμένο άντρα ο οποίος της υπέδειξε πως η καμπάνα είναι θαμμένη σε ένα χωράφι στον Απάνω Λάκκο κι ότι θα εμφανιστεί ξανά στο όνειρο της να της πει που ακριβώς. Το πρωί διηγήθηκε στη μητέρα της το όνειρο, περίμενε να δει ξανά τον ηλικιωμένο, πέρασε ο καιρός παντρεύτηκε η κοπέλα αλλά νέο όνειρο δεν είδε για την καμπάνα.

Η ιστορία ωστόσο έγινε γνωστή και όσοι είχαν εκεί γύρω χωράφια άρχισαν να σκάβουν μήπως και τη βρουν αλλά μάταια.

(Φωτογραφίες από Алексей Ястребов και Ελένη Καλογεράκη)