Ηρακλής Κοκκινίδης: Ο θρυλικός οπλαρχηγός του Μαλεβιζίου

 

Η μνήμη του θρυλικού αγωνιστή οπλαρχηγού του Μαλεβιζίου στην επανάσταση του 1866, Ηρακλή Κοκκινίδη, παραμένει ζωντανή κα οι νεότερες γενιές έχουν το μνημείο του, που έχει στηθεί προς τιμήν του στο Γάζι, για να θυμούνται αυτή τη σπουδαία μορφή.

Όλη η οικογένεια του Ηρακλή Κοκκινίδη στήριξε τον αγώνα για μια ελεύθερη Κρήτη.Ο πατέρας του Νικόλαος, σε ηλικία μόλις 12 ετών, κατέφυγε στην Αθήνα για να πάρει μέρος στον απελευθερωτικό αγώνα του 1821.

Πριν επιστρέψει στην Κρήτη, άλλαξε το επώνυμό του, από Κόκκινος σε Κοκκινίδης ενδεχομένως για λόγους ασφάλειας, και επέλεξε αντί την Κράνα Μυλοποτάμου, ως νέο τόπο κατοικίας το Κεραμούτσι Μαλεβιζίου.

Ο Ηρακλής ήταν ο πρωτότοκος γιος του και γεννήθηκε στο Κεραμούτσι το 1842. Σε ηλικία μόλις 16 ετών, κατά την επανάσταση του 1858, συγκρούστηκε με τους Τούρκους του χωριού του. 

Ο ίδιος, αργότερα, ως νέος οπλαρχηγός, συμμετείχε στην προετοιμασία, στην οργάνωση και στη διεξαγωγή της επανάστασης του 1866.

Ως εκλεγμένος αντιπρόσωπος Μαλεβιζίου, έδωσε το παρών στις συνελεύσεις που πραγματοποιήθηκαν στη Μονή Αγίου Γεωργίου Γοργολαΐνη και στον Αγιο Μύρωνα, με γενικό αρχηγό τον καπετάν Μιχάλη Κόρακα.

Μετά το Ολοκαύτωμα του Αρκαδίου, τη νύχτα της 8ης προς την 9η Νοεμβρίου 1866, και τον τραυματισμό του Παύλου Ντεντιδάκη στη σκληρή μάχη μεταξύ Αστυρακίου και Καμαριώτη, ο βαριά τραυματισμένος ήρωας όρισε ως διάδοχό του τον Ηρακλή Κοκκινίδη.

Στις μάχες η γενναιότητα του Κοκκινίδη ήταν μεγάλη και έγινε αιτία να τραυματιστεί τουλάχιστον τέσσερις φορές με πιο σοβαρή εκείνη της 6ης Νοεμβρίου 1867, στον Αγιο Μύρωνα.

Τότε αναγκάστηκε να μεταβεί για νοσηλεία στην Αθήνα. Εκεί ο  βασιλιάς Γεώργιος τον κάλεσε στα ανάκτορα και τον τίμησε για τον ηρωισμό του.

Επιστρέφοντας στην Κρήτη συνέχισε με το ίδιο σθένος τον αγώνα ενάντια στους Οθωμανούς. Όταν έμαθε, στις 2 Μάρτιου του 1868, πως τουλάχιστον 2000 Οθωμανοί βρίσκονταν στο Γάζι, πήρε 150 άνδρες πεζούς και 15 καβαλάρηδες με σκοπό να τους επιτεθεί. Ο Μιχαήλ Κόρακας προσπάθησε να τον αποτρέψει βλέποντας την αριθμητική υπεροχή του εχθρού, όμως δεν τα κατάφερε.

Δυστυχώς πάνω στη σφοδρή μάχη που έγινε μια σφαίρα τον βρήκε και προκάλεσε το θανάσιμο τραυματισμό του.Ετάφη  στη Μονή Σαββαθιανών, στον ίδιο τάφο που αναπαύονται ο πατέρας του και ο αδελφός του.

Έπειτα από το θάνατο του Ηρακλή, τον διαδέχθηκε στην αρχηγία ο γαμπρός του, Μιχαήλ Καλημεράκης και ο μικρότερος αδελφός του Μανόλης.

Αυτοί εκδικήθηκαν για το θάνατο του με μεγάλη νίκη επί των Τούρκων στη Γαζανή Καμάρα, στις 22 Μαρτίου. Οι Οθωμανοί τότε υπέστησαν ανυπολόγιστες απώλειες και πολλοί από αυτούς πνίγηκαν στον Γαζανό ποταμό.

Ο παλιός Δήμος Γαζίου, τιμώντας τη μνήμη του Ηρακλή Κοκκινίδη έστησε μνημείο στον τόπο της θυσίας του, στη Γαζανή Καμάρα, όπου και τελούνται σε ετήσια βάση οι τελετές που κρατούν ζωντανό το όνομα του.