Υπέροχα παλιά κρητικά υφαντά που κάποτε ήταν προίκες και σήμερα βρίσκονται στο παλαιοπωλείο

 

Η υφαντική θεωρείται ως μια από τις παλαιότερες τέχνες στον κόσμο καθώς φέρεται να έκανε την εμφάνιση της κατά την παλαιολιθική εποχή.

Στην Αρχαιότητα  η θεά Αθηνά θεωρήθηκε προστάτιδα και δασκάλα της υφαντικής μια και ο μύθος θέλει εκείνη να ανακάλυψε τον αργαλειό.

Έκτοτε πέρασε από διάφορα στάδια η συγκεκριμένη τέχνη και διατηρήθηκε ζωντανή αν και στις μέρες με ελάχιστη χειροτεχνική διάθεση και περισσότερο με χρήση μηχανών.

Η Κρήτη είναι μια από τις περιοχές της χώρας όπου η υφαντική διατηρεί μακρά παράδοση.Η μυθολογία μας δίδαξε την ιστορία με το μίτο της Αριάδνης ενώ όλοι σήμερα θαυμάζουμε τις  υφαντές φορεσιές των γυναικών της Μινωικής Κρήτης, όπως αυτές αποτυπώνονται σε τοιχογραφίες της Κνωσού.

Πριν από κάμποσες δεκαετίες την ύφανση δίδασκαν οι μανάδες στις κόρες κι έτσι η τέχνη και οι αργαλειοί περνούσαν από γενιά σε γενιά.Με αυτούς δημιουργούσαν οι κοπέλες την προίκα τους αλλά και ότι υφαντό ήταν αναγκαίο για το σπίτι και τα ρουχισμό της οικογένειας.

Πλέον τέτοιου είδους προίκα δεν επιδιώκουν να έχουν οι νέες κοπέλες και ότι κληρονομούν από γονείς και γιαγιάδες είτε παραμένει θαμμένο στα μπαούλα και τις ντουλάπες είτε καταλήγει προς πώληση σε παλαιοπωλεία ή ανθρώπους που διατηρούν αγάπη για την παράδοση.

Είναι στενάχωρο να βλέπεις υφαντά που χρειάστηκαν χρόνο πολύ για να γίνουν και κλείνουν στα νήματα τους όλη την αγάπη του προσώπου που τα έχει υφάνει να καταλήγουν σε παλαιοπωλεία.Ταυτόχρονα όμως είναι ελπιδοφόρο το γεγονός πως δεν μένουν στα αζήτητα και υπάρχουν άνθρωποι που τα θεωρούν πολύτιμα και θέλουν να τα αποκτήσουν.

Μια μεγάλη τέτοια συλλογή υφαντών διατηρεί ο Βαγγέλης Κρασαγάκης στο Παλαιοπωλείο του στο Ηράκλειο.Υφαντά γεμάτα χρώματα, πλουμιστά με λουλούδια και γεωμετρικά σχήματα, των οποίων η ηλικία σε κάποιες περιπτώσεις ξεπερνά και τα 100 χρόνια, περιμένουν καρτερικά να αλλάξουν χέρια και να βρουν τον άνθρωπο που θα σεβαστεί το παρελθόν τους και θα τα κάνει κομμάτι του παρόντος και του μέλλοντος του.

Κιλίμια, πατητές, κουσκουσέδες, πατανίες υφαντά με γαζωτή όλα σε έντονα χρώματα με όμορφες λεπτομέρειες και κάποια με δαντέλες στο τελείωμα τους, αναζητούν ανθρώπους να τα θαυμάσουν και να εκτιμήσουν τον κόπο που κάποτε κάποιες γυναίκες κατέβαλλαν για να τα δημιουργήσουν.

Μπορεί πλέον να μην χρησιμοποιούνται για να ζεστάνουν ένα κρεβάτι ή το πάτωμα ενός σπιτιού γιατί τα χρόνια, η σπανιότητα τους και η σχολαστική δουλειά που τα χαρακτηρίζει τα έχει μετατρέψει σε έργα τέχνης όμως διατηρούν και μας μεταφέρουν όλη τη ζεστασιά των δημιουργών τους. 

Το συγκεκριμένο υφαντό φτιάχτηκε με φυτικά χρώματα