Παστίλιες: Μια γλυκιά ανάμνηση των παιδικών μας χρόνων

 

Ένα τόσο δα πραγματάκι όπως η παστίλια μπορεί να ξυπνήσει άπειρες μνήμες.

Συνδεδεμένο με την παιδική ηλικία πολλών από εμάς έρχεται να μας θυμίσει τα χρόνια της αθωότητας και της ξεγνοιασιάς.

Κυκλοφορούσαν επί δεκαετίες σε κόκκινο-ροζ χρώμα, με γεύση τριαντάφυλλο, και πράσινο, με γεύση ευκάλυπτο, κυρίως για το λαιμόπονο. Παλιότερα που πολλές επιλογές σε τέτοιου είδους καραμέλες δεν υπήρχαν αγοράζαμε τις παστίλιες με κλειστά μάτια.

Τις προμηθευόμασταν χύμα από παντοπωλεία και χαιρόμασταν την γλυκιά γεύση τους ξεκινώντας από τη ζάχαρη που είχαν στην επιφάνεια τους.

Το αραβικό κόμμι, που ήταν το βασικό συστατικό τους, κολλούσε μετά στα δόντια, αλλά για ένα παιδί ήταν μικρό το κακό, αφού σκεφτόταν ήδη την επόμενη παστίλια που θα απολάμβανε.

Σήμερα που τα είδη καραμέλας είναι αμέτρητα οι παστίλιες επιλέγονται ελάχιστα για να αρωματίσουν την αναπνοή ή να ανακουφίσουν από το λαιμόπονο από εκείνους που ξέρουν τη γεύση τους και θέλουν να κάνουν ένα μικρό ταξίδι στο παρελθόν τους.

Εξακολουθούν να υπάρχουν σε σούπερ μάρκετ, ψιλικατζίδικα ακόμα και σε περίπτερα αλλά όχι τόσο συχνά στη στρογγυλή μορφή τους όσο σε μια μεταγενέστερη πιο κονική και με λιγότερη ζάχαρη.

Τέλος ίσως συναντήσετε, καμιά φορά, τις κόκκινες, σε γάμους και βαπτίσεις, σε μπομπονιέρες και σε γυάλες που στολίζουν τα τραπέζια και τα candy bars.