Το βυζαντινό ξωκλήσι του Αγίου Θεοδώρου στο Σκινιά Μονοφατσίου

Μη βλέπετε την αναπαλαιωμένη όψη του... το ξωκλήσι του  Αγίου Θεόδωρου, έξω από τον οικισμό του Σκινιά Μονοφατσίου, έχει πίσω του μακρά ιστορία που μας οδηγεί τουλάχιστον στη Β Βυζαντινή περίοδο όπου μάλλον πρέπει να τοποθετήσουμε την κτίση του. Δεν αποκλείεται ωστόσο η χρονολόγηση του να μας πηγαίνει ακόμα πιο πίσω.

Οι πληροφορίες που διασώθηκαν αναφέρουν πως αποτελούσε τον ενοριακό ναό μικρού οικισμού που υπήρχε στο σημείο και καταστράφηκε από τους Τούρκους. 

Μάλιστα η παράδοση θέλει τρεις κοπέλες από τον οικισμό να πνίγονται σε παρακείμενη λίμνη, που σχημάτιζε τότε ο ποταμός Αναποδάρης, επιλέγοντας το θάνατο για να γλυτώσουν από τα χέρια των Οθωμανών που ήθελαν να τις ατιμάσουν.

Μάλιστα γύρω από το εκκλησάκι υπήρχαν τάφοι οπότε η χρήση του ήταν τότε και νεκροταφειακή.

Εκεί έθαβαν οι ντόπιοι και τα αβάπτιστα παιδιά τους που πέθαιναν κατά τη γέννα ή λίγο μετά .Τέτοιοι τόποι, έλεγαν οι παλιοί πως, φάνταζαν κι ήταν γεμάτοι τελώνια, καθώς γύριζαν οι ψυχές των αβάπτιστων βρεφών, χωρίς να βρίσκουν γαλήνη μια και δεν είχαν προλάβει να γίνουν χριστιανόπουλα.

Το μονόχωρο ξωκλήσι του Αγίου Θεοδώρου φέρεται να ήταν τοιχογραφημένο όμως ο διάκοσμος του καταστράφηκε. Φέρει σφενδόνιο που εδράζεται σε πεσσούς, χαρακτηριστικό στοιχείο αρχιτεκτονικής των βυζαντινών ναών.

 Με τη βοήθεια των κατοίκων του Σκινιά και τη μέριμνα της Ενορίας ο ναός έχει υποστεί ανακαίνιση και πλέον κάθε χρόνο στις 8 Ιουνίου, κατά την ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Θεοδώρου αλλά και στις 8 Φεβρουαρίου λειτουργείται και γίνεται πανηγύρι μεγάλο,για να τιμηθεί ο Άγιος του.

Μάλιστα φέτος τον Ιούνιο στήθηκε πλούσιο τραπέζι με ψαρικά που προσέφερε η καταγόμενη από το Σκινιά ιδιοκτήτρια τράτας Κατερίνα Κεχαγιαδάκη. 

Μάλιστα ανέθεσε στους Αιγύπτιους ναύτες της να μαγειρέψουν εκείνοι, όπως θα έκαναν στη χώρα τους, τα 100 κιλά ψαριού που προσέφερε μαζί με φάβα και σαλάτες. Τουλάχιστον εβδομήντα πιστοί που βρέθηκαν εκείνη τη μέρα στο πανηγύρι γεύτηκαν αυτό το ωραίο τραπέζι έξω από το ξωκλήσι και το διαμορφωμένο χώρο του. 

(Ευχαριστίες στον εφημέριο π. Μιχαήλ Παπαϊωάννου, τον Ιωάννη Θεοδοσάκη και τον συνταξιούχο Αντισυνταγματάρχη της Χωροφυλακής Γεώργιο Μιζεράκη, για τις πληροφορίες που μας διέθεσαν)