Κατηφορίζοντας το πλακόστρωτο Ντορέ στο Γαράζο Μυλοποτάμου
συναντάμε σε κοντινή απόσταση τη γειτονιά που οι ντόπιοι ονομάζουν Βόλτα.
Εδώ, σε χώρο κάτω από το διαβατικό με τις τρείς καμάρες,
λειτούργησαν την περίοδο της Τουρκοκρατίας φυλακές για τους χριστιανούς που σύμφωνα
με το οθωμανικό δίκαιο και το δίκαιο του κατακτητή έπεφταν σε παραπτώματα ή
επαναστατούσαν.
Η παράδοση αναφέρει πως πάνω από τις φυλακές ζούσε ο αγάς της
περιοχής που ονομαζόταν Γαράζογλου.
Πέρα από σκληρός λέγεται πως είχε αδυναμία στις νεαρές κοπέλες
και μάλιστα υπάρχει μια ιστορία που αναφέρει πως κάποια στιγμή πήγε με τους άνδρες
του στην κοντινή Αξό κι άρπαξε όμορφα κορίτσια τα οποία υποχρέωσε να του
χορέψουν πάνω σε καρπούς από ρόβι κι όσες έπεφταν κάτω τις τιμωρούσε ατιμάζοντας
τις.
Ο Γαράζογλου ήταν επίσης ο άνθρωπος που εισέπραττε τους φόρους
από το χριστιανικό πληθυσμό ενώ φημολογείται πως η απληστία του είχε φτάσει σε
τέτοιο βαθμό που ανάγκαζε να πληρώνουν κάτι σαν τα σημερινά διόδια όσοι χρησιμοποιούσαν το δρόμο του με προορισμό το Ρέθυμνο και το
Ηράκλειο.
Ο συσχετισμός πάντως του ονόματος του εν λόγω αγά με την
ονομασία του χωριού δεν ευσταθεί καθώς ως Garazo το συναντάμε από το 1577 στην
απογραφή του Fr. Barozzi αλλά και στις επόμενες απογραφές της Βενετοκρατίας,
δηλαδή πολύ πριν οι Οθωμανοί κατακτήσουν την Κρήτη.
Δυστυχώς στις μέρες μας οι οθωμανικές φυλακές αλλά και το
κτίσμα πάνω απ΄αυτές διατηρούνται σε κακή κατάσταση, αν και θα μπορούσαν να
είναι ένα από τα βασικά αξιοθέατα του χωριού.
Το ισόγειο δωμάτιο, στο ύψος του πλακόστρωτου, έχει μετατραπεί σε αποθήκη ενώ η κατοικία ακριβώς πάνω από τις καμάρες με τα όμορφα πελέκια σε πόρτες και παράθυρα καταρρέει.
Και το στενό πλακόστρωτο εξάλλου κάτω από τις Καμάρες έχει
αφεθεί στην τύχη του με μια παρατημένη μηχανή με καλάθι να ρημάζει στο μέσο του