Η γιορτή της Αναλήψεως: "Αναλήβγετ' ο Χριστός αναλήβγομαι κι εγώ τα κακά μου στο γιαλό" - Ιστορίες, Ρεπορτάζ, Σχολιασμός Κρήτης Blog | e-storieskritis.gr

Πέμπτη 28 Μαΐου 2020

Η γιορτή της Αναλήψεως: "Αναλήβγετ' ο Χριστός αναλήβγομαι κι εγώ τα κακά μου στο γιαλό"




Η γιορτή της Αναλήψεως, με τη συμπλήρωση σαράντα ημερών από το Πάσχα, κατά παράδοση, γιορτάζεται στις παραθαλάσσιες περιοχές της Κρήτης με μια εξόρμηση στη θάλασσα. 

Παλιά εκείνη την ημέρα ο κόσμος έκανε το πρώτο του μπάνιο κι έτρωγε θαλασσινά. Μάλιστα στο Λάστρο της Σητείας, όπως αναφέρει ο Νίκος Ψιλάκης, έφτιαχναν μια σούπα χρησιμοποιώντας θαλασσινό νερό και κρέας, την οποία ονόμαζαν γιαλίτικη και την έψηναν σε φωτιά πάνω στην άμμο.Το τραπέζι είχε, επίσης, πάντα, καλιτσούνια ή άλλες πίτες με γαλακτοκομικά.

Όσοι ζούσαν μακριά από την παραλία φρόντιζαν να πηγαίνουν από το προηγούμενο βράδυ στη θάλασσα αποσπερίζοντας και περνώντας ευχάριστα μέχρι να έλθει το πρωί. Πίστευαν μάλιστα πως στη διάρκεια της νύχτας φούσκωνε η θάλασσα, άνοιγε ο ουρανός και μια φωτιά σαν αστραπή άγγιζε το νερό, το άνοιγε, σταματώντας το κύμα, και τότε γινόταν η ανάληψη του Χριστού.

Γι αυτό το λόγο και αρκετοί άνθρωποι, συνήθως όμως γυναίκες, έμπαιναν στη θάλασσα, που είχε καθαγιαστεί, και μετρούσαν σαράντα κύματα πιστεύοντας πως με αυτό τον τρόπο θα προστατεύονταν ποικιλοτρόπως.

Όσο για εκείνους που η απόσταση που τους χώριζε από τη θάλασσα ήταν μεγάλη και δεν μπορούσαν να μετακινηθούν λύση αποτελούσε την ημέρα της Αναλήψεως η πιο κοντινή πηγή ή ποτάμι. Εκεί πλένονταν ρίχνοντας επάνω τους σαράντα φορές νερό ή σχηματίζοντας σαράντα φορές το σχήμα του σταυρού στο μέτωπο τους με βρεγμένα δάκτυλα.

Στην περιοχή του Αποκόρωνα σαράντιζαν το μεταξόσπορο, σε μια ειδική τελετουργία, ενώ στη Σητεία αναζητούσαν και έτρωγαν το πρώτο ώριμο βερίκοκο της χρονιάς με την ευχή για «μούρη-βερίκοκο», δηλαδή ροδαλή, γεμάτη υγεία.

Στη γιορτή της Αναλήψεως έπιαναν και τη μαλλιαρή πέτρα από τη θάλασσα πιστεύοντας πως όπως εκείνη παραμένει σταθερή στη θέση της και δεν μετακινείται έτσι κι όσοι την τραβούσαν από το βυθό θα είχαν σταθερότητα στη ζωή τους.

Στο Ηράκλειο του Μεσοπολέμου αυτό γινόταν μαζικά, με τους Ηρακλειώτες να εκδράμουν στην παραλία της Τρυπητής όπου έστηναν μεγάλη γιορτή, με χορούς και μουσικές.

(Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από το βιβλίο του Νίκου Ψιλάκη "Λαικές τελετουργίες στην Κρήτη-Έθιμα στον κύκλο του χρόνου)


ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ αυστηρά η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος σε οποιοδήποτε siteχωρίς προηγούμενη άδεια της κατόχου του Ελένης Βασιλάκη, Νόμος 4481/2017 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα


Σελίδες