Το Φαράγγι της Σαμαριάς που αυτή την εποχή είναι στα καλύτερα του διέσχισε ο Ορειβατικός Ηρακλείου

Στο φαράγγι της Σαμαριάς, και μάλιστα στα καλύτερα του, είχαν την ευκαιρία να περπατήσουν την Κυριακή τα μέλη του Ορειβατικού Συλλόγου Ηρακλείου.

Της Ελένης Βασιλάκη

Καταπράσινο, γεμάτο τρεχούμενα νερά που σχηματίζουν ποτάμια και καταρράκτες, με καλοσυντηρημένα μονοπάτια, παρά το δύσκολο χειμώνα που πέρασε και προκάλεσε στον Εθνικό Δρυμό σημαντικές ζημιές, το Φαράγγι της Σαμαριάς αυτή την εποχή είναι μαγικό.

Φωτογραφία: Χρήστος Οικονομάκης

Η πολυπληθής ομάδα του Ορειβατικού Συλλόγου διανυκτέρευσε το βράδυ του Σαββάτου στον Ομαλό και ξεκίνησε τη διάσχιση του φαραγγιού νωρίς το πρωί, από το Ξυλόσκαλο, μετά την απαραίτητη αναμνηστική φωτογραφία.

Η διαδρομή, ανάμεσα στα δάση κυπαρισσιού και τραχείας πεύκης, με τη σκιά των πανύψηλων δέντρων να προσφέρεται απλόχερα στους περιπατητές, ήταν εκπληκτική.

Βέβαια στο πρώτο μέρος του φαραγγιού φάνηκαν, από τα κομμένα και σπασμένα δέντρα, τα σημάδια της επέλασης του φετινού χιονιά, ωστόσο το φαινόμενο- τουλάχιστον στα τμήματα απ' όπου διέρχονται οι περιπατητές- δεν ήταν εκτεταμένο.

Το κεντρικό μονοπάτι μέσα στο φαράγγι έχει συνολικό μήκος 13 χιλιόμετρα όμως η απόσταση από την νότια είσοδο μέχρι την Αγία Ρουμέλη είναι 3 χιλιόμετρα επιπλέον, την οποία μπορεί να περπατήσει κανείς ή να διανύσει με μικρά λεωφορεία και αντίτιμο 2 ευρώ.

Η φυσική κατεύθυνση της διαδρομής μέσα στο φαράγγι ακολουθεί την κλίση του εδάφους, ξεκινώντας από το Ξυλόσκαλο σε υψόμετρο 1227 μέτρων και κατεβαίνοντας μέχρι το επίπεδο της θάλασσας, στην Αγία Ρουμέλη.

Το μονοπάτι είναι στο μεγαλύτερο τμήμα του βραχώδες, όμως σε τμήματα του, απ όπου περνά το ποτάμι έχουν τοποθετηθεί ξύλινα γεφυράκια και στα πιο ρηχά νερά πέτρες.

Παντού σε όλη τη διαδρομή μέσα πυρόσβεσης και σταθμοί για ενδεχόμενο πυρκαγιάς αλλά και πινακίδες στα σημεία όπου υπήρχε κίνδυνος κατάπτωσης βράχων ώστε να απομακρύνονται γρήγορα οι πεζοπόροι.

Ανά αποστάσεις λειτουργούν τουαλέτες ενώ στα μέρη που έχουν οριοθετηθεί για την ξεκούραση του κόσμου μπορεί να βρει κανείς καθαρό πόσιμο νερό. Ακόμα πολύγλωσσες πινακίδες με ενδιαφέροντα στοιχεία για τη χλωρίδα και πανίδα αλλά και τα μνημεία του Εθνικού Δρυμού έχουν τοποθετηθεί προς ενημέρωση όσων το επισκέπτονται.

Ξεχωριστή η παρουσία μέσα στο φαράγγι του πετρόκτιστου ναού του Αγίου Νικολάου αλλά και του παλιού οικισμού της Σαμαριάς, με τα ερειπωμένα και αναπαλαιωμένα σπίτια, κάπου μετά το μέσο της διαδρομής.

Οι οικισμός εγκαταλείφθηκε το 1962 από τους τελευταίους κατοίκους του για να λειτουργήσει ο Εθνικός Δρυμός της Σαμαριάς και σήμερα οι μόνοι κάτοικοι του είναι οι περίφημοι κρητικοί αίγαγροι (κρι κρι) αλλά και οι φύλακες του φαραγγιού που διαμένουν εκεί εκ περιτροπής.

Από τα πιο διάσημα σημεία και πολυφωτογραφημένα στο φαράγγι οι επιβλητικές Πόρτες ή Σιδερόπορτες, όπου το στενότερο τμήμα τους είναι 3 μέτρα και το ύψος των τοιχωμάτων τους υπερβαίνει τα 100 μέτρα. Ένα ξύλινο γεφύρι επιτρέπει στους επισκέπτες να τις διασχίζουν καθώς το ποτάμι κυλά ανάμεσα τους.

Τα μέλη του Ορειβατικού Συλλόγου διέσχισαν το φαράγγι της Σαμαριάς έχοντας τη δυνατότητα να κινηθούν ανάλογα με το ρυθμό που επέλεγαν κι έτσι άλλοι είχαν ολοκληρώσει τη διαδρομή κατά τις 4 το απόγευμα κι άλλοι στις 6. Ανάμεσα τους έμπειροι ορειβάτες αλλά και άτομα που είτε δεν είχαν πεζοπορήσει ξανά είτε δεν είχαν καλύψει τέτοιες αποστάσεις, τα οποία και δεν συνάντησαν ιδιαίτερη δυσκολία.

Όλοι απόλαυσαν το διασημότερο φαράγγι της Κρήτης μια και οι εικόνες που προσφέρει σε όλο το μήκος του, με τις εναλλαγές στο άγριο και επιβλητικό τοπίο που το χαρακτηρίζουν, είναι σπάνιες.