Θλίψη σε όλο τον κόσμο για την καταστροφή στην Παναγία των Παρισίων - Ιστορίες, Ρεπορτάζ, Σχολιασμός Κρήτης Blog | e-storieskritis.gr

Τρίτη 16 Απριλίου 2019

Θλίψη σε όλο τον κόσμο για την καταστροφή στην Παναγία των Παρισίων


Παγκόσμια θλίψη έχει προκαλέσει η καταστροφή μεγάλους μέρους της Παναγίας των Παρισίων  (Notre-Dame de Paris) από φωτιά που εκδηλώθηκε από άγνωστη αιτία χθες στο μνημείο σύμβολο της Πόλης του Φωτός, που μετρά σχεδόν εννέα αιώνες ζωής.

Η Παναγία είναι ο καθεδρικός ναός της γαλλικής πρωτεύουσας και η έδρα της Αρχιεπισκοπής των Παρισίων της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.

 Είναι ένα από λαμπρότερα δείγματα της Γαλλικής Γοτθικής Αρχιτεκτονικής και ένα από τα δημοφιλέστερα αξιοθέατα της «Πόλης του Φωτός», με 12 εκατομμύρια επισκέπτες το 2018.

Ο ναός βρίσκεται στην νησίδα Ιλ ντε λα Σιτέ εντός του ποταμού Σηκουάνα. Στην ίδια θέση υπήρχαν παλαιότερα μια μικρή εκκλησία αφιερωμένη στην Παναγία και ένας καθεδρικός ναός αφιερωμένος στον Άγιο Στέφανο. Προϋπήρχε και των δύο, ένας ρωμαϊκός ναός αφιερωμένος στον Δία.



Η ιδέα για την ανέγερση ενός επιβλητικού χριστιανικού ναού στην καρδιά του μεσαιωνικού Παρισιού ανήκε στον αρχιεπίσκοπο Μορίς ντε Σιλί και ο θεμέλιος λίθος τέθηκε το 1163 από τον Πάπα Αλέξανδρο Γ'. Χρειάστηκαν περί τα εκατό χρόνια για την οριστική του αποπεράτωση του, το 1260.

Μεγάλο μέρος του κινητού διακόσμου και της μνημειακής γλυπτικής καταστράφηκε κατά την διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, ενώ γλύτωσε από την κατεδάφιση χάρις στον Μέγα Ναπολέοντα, ο οποίος στέφθηκε αυτοκράτορας της Γαλλίας στο ναό το 1804.

Στα χρόνια της Τρίτης Γαλλικής Δημοκρατίας (1870-1940), η Παναγία των Παρισίων ήταν ο συνήθης ναός για τις κηδείες των Προέδρων της Γαλλίας. Στα μέσα του 19ου αιώνα, υπέστη εκτεταμένη ανακαίνιση από τον αρχιτέκτονα Εζέν Βιολέ-λε-Ντικ.



Η Παναγία των Παρισίων είναι το σκηνικό δράσης του ομώνυμου ιστορικού μυθιστορήματος του Βίκτωρος Ουγκώ, που εκτυλίσσεται του 1482 κατά την διάρκεια της βασιλείας του Λουδοβίκου ΙΑ', με πρωταγωνίστρια την τσιγγάνα Εσμεράλντα, την οποία διεκδικούν ερωτικά ο αρχιδιάκονος Φρολό, ο στρατιωτικός Φοίβος και ο καμπούρης κωδονοκρούστης Κουασιμόδος. 

Το βιβλίο εκδόθηκε στις 16 Μαρτίου 1831, γνώρισε μεγάλη επιτυχία και βοήθησε στην ανάδειξη του ναού ως ένα από τα δημοφιλέστερα αξιοθέατα του Παρισιού.




Σελίδες