Πως να κάνετε το παιδί σας κακομαθημένο-Το παράδειγμα της τυρόπιτας

Πρόσφατα συνάντησα σε δρόμο του Ηρακλείου, έξω από γνωστό ζαχαροπλαστείο-φούρνο, ένα κοριτσάκι περίπου 6-7 ετών το οποίο συνόδευε μια κυρία, που δεν μπορώ να προσδιορίσω αν ήταν μαμά ή γιαγιά του.

Το κοριτσάκι κρατούσε στα χέρια του και έτρωγε μια τεράστια τυρόπιτα με αρκετή όρεξη. Ακούω λοιπόν την κυρία που το συνοδεύει να του λέει κατά γράμμα: Σ αρέσει η τυρόπιτα; αν δεν σου αρέσει θα γυρίσουμε όλους τους φούρνους του Ηρακλείου για να βρούμε αυτή που θα σου αρέσει.

Το παιδάκι αυτόματα, και χωρίς να χρειαστεί να ακούσει ούτε λέξη παραπάνω, σταματά να τρώει την τυρόπιτα και παραδίδοντας την στην κυρία που το συνόδευε της λέει: Δεν μου αρέσει.

Βλέποντας όλο αυτό το σκηνικό και ακούγοντας το διάλογο μεταξύ τους σοκαρίστηκα.

Δεν μπορούσα να πιστέψω πως υπάρχουν άνθρωποι που μεταφράζουν την αγάπη τους για ένα παιδί σε τέτοιες ενέργειες οδηγώντας το, με μαθηματική ακρίβεια, στο να γίνει ένα κακομαθημένο παιδί, που δεν θα είναι, μελλοντικά, σε θέση να εκτιμήσει ότι κι αν του προσφέρουν.

Κανένα παιδί δεν γεννιέται κακομαθημένο, είναι το περιβάλλον του, γονείς και παππούδες, που το οδηγούν στο να αποκτήσει συμπεριφορές που κάνουν τη ζωή όλων δύσκολη.

Αγάπη δεν σημαίνει κάνω όλα τα χατίρια και πολύ περισσότερο αγάπη δε σημαίνει να παροτρύνουμε εμείς ένα παιδί να λειτουργήσει, όπως έκανε η κυρία της ιστορίας που περιέγραψα πιο πάνω.

Τα όρια που πρέπει να βάζει ο γονιός στη συναισθηματική, σωματική, υλική αγάπη που προσφέρει στο παιδί του είναι ένα τεράστιο ζήτημα .

Δυστυχώς όμως ζούμε σε ένα κόσμο που τα όρια είναι αναγκαία και τα παιδιά πρέπει, με όμορφο τρόπο, να μάθουν πως υπάρχουν και πρέπει να μην τα ξεπερνούν.

Είναι αναγκαίο, όπως λένε και οι ειδικοί, από μικρή ηλικία τα παιδιά να αναπτύξουν το αίσθημα της ευγνωμοσύνης και της εκτίμησης κι αυτό δε γίνεται αν τους κάνουμε όλα τα χατίρια κι ακόμα χειρότερα αν εμείς τους δημιουργούμε ανάγκες που δεν έχουν.

Ε.Β

Ε