Πλατανιάς: Το ερειπωμένο χωριό των Αστερουσίων με τα πλατάνια

 

Δυτικά των Παρανύμφων, σε μια απόμερη γωνιά των Αστερουσίων, συναντάμε τον Πλατανιά, ένα μικρό και ερειπωμένο σήμερα χωριό.

Εκεί στην ερημιά, όπου μόνο χαμηλή βλάστηση είναι πλέον ορατή, ξεχωρίζουν μπροστά από τον οικισμό κάμποσα πλατάνια τα οποία και προφανώς του έδωσαν αυτό το όνομα.

Η ιστορία του Πλατανιά, στην πρώην επαρχία Μονοφατσίου, ξεκινά από πολύ παλιά καθώς αναφέρεται πρώτη φορά το 1577 από το Fr Barozzi και από τον Καστροφύλακα το 1583 με 67 κατοίκους.

Κατά την Τουρκοκρατία απογράφονται εκεί τέσσερις οθωμανικές οικογένειες, με το νούμερο αυτό να κυμαίνεται στη συνέχεια από δέκα μέχρι δυο.

Τελευταία φορά που βλέπουμε αναφορά σε απογραφή αυτού του χωριού είναι το 1971. Μετά το 1981 σβήνει από το χάρτη.

Πλέον μόνιμους κατοίκους δεν διαθέτει, καθώς όπως ανέφερε ο λαογράφος Γιώργος Σταματάκης στη διάρκεια επίσκεψης σε αυτό, η τελευταία κάτοικος του ήταν μια ηλικιωμένη γυναίκα που όμως την πήραν τα παιδιά της για να ζήσει μαζί τους και να μην είναι μόνη της στην ερημιά.

Ο ίδιος περιέγραψε πως κατά το παρελθόν εκτός από πλατάνια στον Πλατανιά υπήρχε ένα ολόκληρο δάσος από καρυδιές ενώ οι κάτοικοι επιδίδονταν στην εκτροφή γουρουνιών.

Παρότι η ευρύτερη περιοχή των Αστερουσίων δεν διαθέτει αρκετό νερό στον Πλατανιά υπάρχει ως τις μέρες μας πλούσια πηγή νερού, η οποία προφανώς δικαιολογεί την όποια βλάστηση υπάρχει ακόμα εκεί.

Τα σπίτια είναι κτισμένα πάνω σε ένα βραχώδες έξαρμα. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία σήμερα είναι κατεστραμμένα, χωρίς στέγες με κάποιους τοίχους να διατηρούνται για να μαρτυρούν πως κάποτε στέγαζαν οικογένειες.

Στην άκρη του χωριού είναι κτισμένη η μοναδική εκκλησία του που είναι αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο και έχει νεκροταφειακή χρήση.