Με τον Πεζοπορικό στην Πατέλλα του Πρινιά, Αρχαία Ριζηνία και φαράγγι του Αγίου Χαραλάμπου - Ιστορίες, Ρεπορτάζ, Σχολιασμός Κρήτης Blog | e-storieskritis.gr

Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2018

Με τον Πεζοπορικό στην Πατέλλα του Πρινιά, Αρχαία Ριζηνία και φαράγγι του Αγίου Χαραλάμπου

      


 Την ευκαιρία να περπατήσουν σε μια όμορφη και ξεχωριστή, για το ιστορικό παρελθόν της, διαδρομή είχαν παλιά και νέα μέλη του Πεζοπορικού  Ομίλου Ηρακλείου την Κυριακή.


Ξεφεύγοντας από τα συνηθισμένα μονοπάτια των κλασικών πεζοποριών  και έχοντας ως αρχηγό τον αρχαιολόγο Αλέξανδρο Πρατικάκη οι συμμετέχοντες ξεκίνησαν την πεζοπορία τους από την αγροτική περιοχή της Αυγενικής, στο ύψος της μεταλλικής γέφυρας που συναντάμε κατευθυνόμενοι προς Αγία Βαρβάρα.


Μέσω αγροτικού δρόμου και μονοπατιού κινήθηκαν δυτικά, με ζητούμενο την προσέγγιση της Πατέλλας του Πρινιά, σε υψόμετρο 686 μέτρων.

Ευτυχώς, παρά τις καιρικές προγνώσεις για βροχή, η ημέρα εξελίχθηκε καλά κι έτσι με την άνεση που προσφέρει μια κλασική χειμωνιάτικη μέρα, χωρίς πολύ ήλιο και με φυσιολογικές για την εποχή θερμοκρασίες, άρχισε η ανάβαση προς το ύψωμα όπου βρίσκεται το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονα.


Μέσα από ελαιώνα και αγριάδες, σε εδάφη με μεγάλη κλίση, και έχοντας πίσω τους την απέραντη θέα των κοντινών χωριών και των επιβλητικών ορεινών όγκων, οι πεζοπόροι έφτασαν στο ύψωμα, που από μακριά μοιάζει να στέκεται πάνω σε βράχους που δεν μπορεί κανείς να προσεγγίσει.



Ωστόσο από τη βόρεια πλευρά του λόφου η διαδρομή είναι αρκετά βατή και σε προετοιμάζει κατάλληλα για τη θαυμάσια εικόνα που θα απλωθεί μπροστά από τα μάτια σου μόλις καταφέρεις να φτάσεις στην κορυφή του υψώματος.



Σχεδόν δεν πιστεύεις πως πάνω σε τούτο δω τον απόκρημνο και δύσκολο τόπο ήκμασε η Ριζηνία, μια πόλη που το παρελθόν της σε πηγαίνει πίσω στον 6ο και 7ο αιώνα π. Χ ,στους λεγόμενους αρχαϊκούς χρόνους, οπότε και χρονολογούνται τα δύο κύρια κτίσματα της, οι ναοί, που ανασκάφηκαν από την Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή.

Ευρήματα και ζωή ανιχνεύονται στη Ριζηνία, και στην ευρύτερη περιοχή, από τους πρωτομινωικούς χρόνους εως και τους ρωμαϊκούς. 


Παρά το δυνατό άνεμο που φυσούσε στο σημείο, όλοι θέλησαν να μάθουν από τον  Πρατικάκη στοιχεία γι αυτή την πόλη: πως ήταν η δομή της, πως ανακαλύφθηκε και κυρίως τι σημαντικά ευρήματα έκρυβε στα ερείπια της.



Ο ίδιος στάθηκε ιδιαίτερα στο πως επιβεβαιώθηκε ότι επρόκειτο για τη Ριζηνία, καθώς αρχικά θεωρήθηκε πως ήταν η αρχαία Απολλωνία. Την ταυτότητα της αποκάλυψαν τελικά ευρήματα που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη τόσο εκεί όσο και στη Γόρτυνα.

Παράλληλα ο κ Πρατικάκης έδωσε πληροφορίες για το νεκροταφείο της Αρχαίας Ριζηνίας που ανακαλύφθηκε στη συνέχεια, λαξευτούς τάφους του οποίου είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά οι συμμετέχοντες στην εκδρομή, αφότου κατέβηκαν από το λόφο και πήραν το δρόμο προς Ασίτες.


Όμως οι εκπλήξεις στο ύψωμα της Πατέλας δεν τέλειωσαν στην Ριζηνία, συνεχίστηκαν αμέσως μετά στο εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονα απ όπου η θέα κόβει, στην κυριολεξία, την ανάσα.


Σαν μικρές κουκίδες όλα τα χωριά της ευρύτερης περιοχής, τα βουνά, από το Γιούχτα μέχρι τον Ψηλορείτη, και πράσινο μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι. Κι όλα αυτά σε ένα σημείο που δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεσαι επιβάτης πάνω στην πλώρη ενός πλοίου που κινείται στο κενό.


 Αν η ένταση του ανέμου, εκεί στα ψηλά, δεν ήταν ενοχλητική ουδείς θα ήθελε να εγκαταλείψει, το όμορφο αυτό «ταξίδι» από το λόφο της Πατέλας, ωστόσο οι καιρικές συνθήκες επέβαλαν, μετά από προσκύνημα στον Άγιο Παντελεήμονα και φυσικά τις απαραίτητες αναμνηστικές φωτογραφίες, να ξεκινήσει η κάθοδος.


Με κατεύθυνση βορειοδυτική, στη σκιά της Γυριστής και του Κουδουνιού, μέσα από μια αρκετά ομαλή διαδρομή, με  πέρασμα από δύο λαξευτούς τάφους στην άκρη του ασφαλτόδρομου, οι πεζοπόροι ανηφόρησαν και πάλι, αυτή τη φορά με ζητούμενο την προσέγγιση του φαραγγιού του Αγίου Χαραλάμπου.


Ένα μικρό φαράγγι αλλά πολύ όμορφο καθώς την κοίτη του διασχίζει ένα ποτάμι που αυτή την εποχή έχει αρκετό νερό το οποίο κατεβαίνει προς Ασίτες «τραγουδώντας». 

Κάπου εκεί, κάτω από ένα εντυπωσιακό βραχώδες μόρφωμα, το εκκλησάκι του Αγίου Χαραλάμπου που λες και οι απότομοι βράχοι που το περιβάλλουν έχουν ως μοναδικό λόγο ύπαρξης την προστασία του. 


Η διαδρομή συνεχίζεται μέσα από ένα μικρό μονοπάτι που φαίνεται, από τις χτισμένες στην άκρη του πέτρες, πως μετρά αιώνες ζωής.


Μετά την έξοδο από το φαράγγι, σε απόσταση περίπου δύο χιλιομέτρων, βρίσκονται οι Άνω Ασιτες Μαλεβιζίου απ όπου η ομάδα του Πεζοπορικού έκοψε δρόμο ώστε να καταλήξει στις  Κάτω Ασίτες για φαγητό και βόλτα στο όμορφο χωριό, που κι αυτό έχει μια ιστορική διαδρομή διαγράψει, με τα ρωμαικά λουτρά του και την τυπική Κρητική αρχιτεκτονική των παλιών σπιτιών του.


Σελίδες